Een aantal slachtoffers worden op veel latere leeftijd nog achtervolgd door de gebeurtenissen in hun kindertijd, in de vorm van herbelevingen, nachtmerries, angsten, somberheid, concentratie- en slaapproblemen, woedeaanvallen en huilbuien. Een deel van deze mensen raakt zelfs (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt. Sommige mensen, die in hun jeugd psychisch zijn mishandeld of emotioneel verwaarloosd zijn, zijn daardoor zo beschadigd, dat hun gevoelens zijn afgevlakt. Zichzelf verwonden is dan een manier om letterlijk te voelen dat ze nog leven. Er zijn ook slachtoffers die niet meer willen leven en een poging tot zelfdoding doen.
Het kan soms fijn zijn om over de mishandeling te praten met iemand die je vertrouwt zoals een vriend of vriendin, een familielid, een collega of een kennis. Het kan ook zo zijn dat je met iemand wil praten die niet te dicht bij je staat. Er zijn verschillende organisaties waar je jouw verhaal kwijt kan, maar je kan ook contact opnemen met je huisarts. De huisarts heeft zwijgplicht: hij/zij mag dus niets vertellen aan onder andere de politie en de dader. Alle gesprekken met je huisarts zijn vertrouwelijk.
Wellicht heb je zorg nodig. Behandeling van je klachten kan uitkomst bieden wanneer je vastloopt in de verwerking. Behandeling van klachten na traumatische gebeurtenissen wordt in vele soorten en maten aangeboden. Het is niet altijd eenvoudig om een inschatting van de kwaliteit van de behandeling en de psycholoog te maken. Belangrijk is dat je veilig voelt bij de psycholoog. Het is wel belangrijk om een zorgvuldige keuze te maken. In Nederland worden twee therapieën aangeboden die hun waarde volgens de wetenschap hebben bewezen. Dit zijn EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) en Cognitieve gedragstherapie.